We gaan naar de haaien

ja echt hoor, geen grap we gaan naar de haaien. Donderdag is het zover, we vertrekken naar Little Corn Island ( Moet je maar is googelen..) We nemen de bus naar Managua waar we nog even shoppen en pakken dan een taxi naar het vliegveld. We hadden tijd genoeg, maar je raad het al. Ik en vervoer...na een mooie deal over de prijs gemaakt te hebben stappen we in en gaan ..heel even dan want na 5 minuten stopt die taxi ermee. Midden op een 3 baans weg ...wat in Managua zoiets is als het centrum van Parijs... De driver stapt uit, rommelt wat en we gaan weer. EN natuurlijk stoppen we 500 meter verderop weer..zo gaat dat even door en krijgen we langzaam het gevoel dat we het vliegtuig niet gaan halen...algehele stress...nee hoor, heel tranquilo zitten we te wachten tot de auto het weer gaat doen. Tja wat moet je anders he.
We halen het vliegtuig en na het inchecken loopt alles op rolletjes.
We stoppen even op bleu fields en dan na 20 minuutjes staan we op Big Corn.. We zoeken de ferry ( wat een klein speedbootje ding is) en gaan naar Little Corn. Daar aangekomen
komt er een man op ons af die ons even het eiland laat zien en ons tips geeft! We liggen binnen 5 minuten helemaal dubbel. De grootste crime is plassen in de bar!! En zo roept hij: als het regent is het zo voorbij want het is een klein eiland en als we verdwalen dan moeten we gewoon blijven lopen dan kom je vanzelf waar je eerst ook was...ennuuhh het gevaarlijkste beest is toch echt .... de mens! Zo komen we al kletsend aan bij Elsas sweet breeze. Houten Cabanas op het strand met de kabbelende zee vlak voor mijjn voetjes..whieuwww dit is paradijs!
Bounty eiland bestaat echt!
Savonds eten we bij Elsa en lopen nog even langs de branding voor we in slaap vallen. De volgende dag begint het duiken, we vinden de duikschool..das niet al te moeilijk..het eiland is zo groot dat je binnen 45 minuten helemaal rond gelopen bent. En zo belanden we op een bootje met nog twee duikers. We maken in totaal in 3 dagen 6 duiken. Wat geweldig daar, we zwemmen tussen 15 haaien, zien sting rays en ook nog is dolfijnen die om ons heen spelen. Ook de schildpad komt nog even voorbij. Het is gewoonweg waanzinnig. Dus ja we gaan naar de Haaien en wat is dat een waanzinnig gevoel om tussen deze monsters rond te zwemmen. Ik heb vanmorgen even alle ledenmaten bekeken en ik heb alles nog dus idd zoals de dive master al zei, ze doen niks hoor...
Bij Elsa draaien ze iedere avond dezelfde cd en we liggen om de haverklap in een deuk...teksten als If i give you what you want tonight, will you remember me tommorow! ??? nou ja zeg, roep ik tegen Miek...snap ik dit nou goed?? grinnekend roept ze dat ik het dondersgoed begrijp...
En zo kletsen we aan de branding met de beetje foute teksten op de achtergond en staren we naar de zee en zeggen minuten niks...Ohww what a feeling!!!!

We eten savonds met een groepje vrienden en drinken nog wat.
Zo hebben we echt de tijd van ons leven en hoor ik Annemiek om de 5 minuten roepen..wat een leven he!!! wat een naar leven zo..entja zo
kan het leven even zo mooi zijn.

helaas hebben we ook af en toe een buitje en natuurlijk net als we NIET onder water zijn en worden dan ook kletsnat..maar wat maakt het uit. Het is 30 graden en we laten de pret niet drukken. We overwegen even om het eiland te kopen..hahah! Maar na 4 dagen is het feest voorbij. gister, maandag gaan we terug met de boot de taxi en het vliegtuig. ALs we
aankomen in Granada heb ik weer dat gevoel..hoera ik ben weer thuis. Oma en opa knuffelen ons weer plat en we krijgen direct een heerlijke maaltijd. Miek gaat douchen en lekker lezen en slapen, ik zoek nog even mijn vrienden op in de bar. AL is het maar om gewoon even op te scheppen hoe geweldig we het hebben gehad.
We dansen de bachata..ahum ik ben helaas echt geen natuurtalent wat weer voor hilarische momenten zorgt.
Ik denk dat er nu 3 mensen in Granada met kapotte tenen lopen ...sorry lieverds ..deed het echt niet express...oef!

Vandaag ga ik bij LA Esperanza even praten over de stichting en het eventuele samenwerken. We gaan nog een klein filmpje maken van de kids en nou ja ach jullie snappen het ..ik ben terug in Granada en kan weer heerlijk aan de slag.

stiekum kreeg ik vanmorgen even de kriebels...hellupp eind van de week gaan we al terug...niet aan denken Daan...chica mala... geniet nou maar en zo beginnen de mijmeringen weer zoals ze er vorige keer ook waren.
Zal ik ooit snappen waarom ik hier zo anders, zo ontspannen ben en me zo sterk voel...

Ach...tijd voor koffie en op naar de volgende mijmeringen...wat is dat toch heerlijk, slenteren en alles door dat kleine hooffie van me te laten gaan

adios amigos, hasta luega!

en dikke kus van de chica mala in Granada