Op weg naar..., na het adios - Reisverslag uit Managua, Nicaragua van Diana Steinmetz - WaarBenJij.nu Op weg naar..., na het adios - Reisverslag uit Managua, Nicaragua van Diana Steinmetz - WaarBenJij.nu

Op weg naar..., na het adios

Door: Diana

Blijf op de hoogte en volg Diana

20 Juni 2008 | Nicaragua, Managua

Het is vrijdagavond en ik zit in Managua. Klaar om vannacht de bus te pakken naar Honduras. Ik ben mijn tas vanmiddag na mijn vorige blog gaan inpakken heb nog even met Tim gepraat en ben daarna terug naar school gegaan. Iedereen nog even gedag zeggen. Adios, nee por favor geen adios, zeg gewoon hasta luego, okey?? ik kan het niet, geef Juan Carlos een knuffel en wordt zowat plat gedrukt, Andres, Sergio, Oliver, Frenando gewoon de leraren waar ik iets mee heb. Een brok in mijn keel, prikkende ogen ik moet hier weg, en snel, ga hier toch niet staan snikken... Kom op Diaan je bent hier twee weken, wat is dit nu? Ik snap geen bal van mezelf en zoef naar Bismarck. Hij heeft les maar laat zijn student zitten...esta Bien Diana? sssiii...ssslik, ssssiii.... Hij pakt me vast en de tranen rollen. Kom op Diaan je kan het. Ik geef hem een kado, een boekje hoe je Spaans kan leren vanuit het Nederlands, tis een Broma (grapje) en we lachen door de tranen heen. Ik schrijf mijn gegevens op de kaft en ga. We mailen, ja we mailen....laten we dat doen! Adios
Casa Xalteva, adios.....

Dan terug naar huis, ook daar iedereen gedag zeggen. Dat gaat gelukkig een stuk beter. Tot...tot...oma met een kadootje voor mij aankomt. De schat, ze wil zo graag dat ik blijf. We knuffelen en mijn ogen prikken weer.

Alberto, Lance, Toschi, Tim, lieve schatten zal jullie missen maar mag ik dan opa en oma nu meenemen?

Ik kom terug
ja, Ik kom terug!

Dan gaat het regenen en hard ook, ik ga zoals ik gekomen ben. In de stortregen en besluit een taxi te nemen. Met dit weer naar de bus, nee ik pak een taxi. Managua is een uur rijden en na 2 uur ben ik er dan eindelijk. Natuurlijk gaat ook het taxivervoer fout. De man is hopeloos verdwaald, maar we vinden het na 5 keer vragen.
Dan loop ik hier door de straten bij het busstation op zoek naar een hotel als er overal van die gastjes aan komen rennen en een hotel aanbieden. Met 1 probeer ik het en loop mee, maar wat een drama, jakkes vies en duur. Oplichters zijn het. Helaas is dit de hoofdstad en zijn ze hier niet zo lief als thuis. Ach hoor mij nou, noem Granada al thuis. maar julie snappen me wel. Managua is echt anders, druk, luidruchtig en zeker wel peligroso. (gevaarlijk)
Vind uitendelijk vlakbij een hostal, eenvoudig maar prima voor die halve nacht.
En daar zit ik dan nu te bloggen. Kan niet slapen en lees en leer nog wat. Het hostal verlaten is hier niet slim en ga zo lekker mijn bedje in. Heb ook niet veel zin om nog op pad te gaan. Moet er tenslotte om half 4 vannacht weer uit.

Ik kreeg nog een mailtje van Reve dat ik morgen Rafael moet bellen met zijn nummer, dat is de gast waar ik heen ga in Honduras. Super, thanx Reve! wat een service en wat een top vakantie heb je voor me in elkaar gezet. Het andere reizen verdient een compliment, bij deze !!!!
Je hebt prima begrepen wat ik zocht en wat mij helemaal happy heeft gemaakt.
(ik hoop dat je een beetje door mijn bloggen heen komt, haha)

Ben nu wel nieuwsgierig naar Honduras, Ceiba en Utila. Zal Honduras Granada nog kunnen overtreffen? We gaan het meemaken.
Maandag starten mijn lessen weer en daarbij het Jungleprogramma. Veel doen en een heel andere omgeving, geen stad maar Jungle.

Geen idee of ik kan blijven schrijven, foto's gaat zeker niet lukken. jullie moeten echt wachten tot ik terug ben.

weltrusten iedereen en veel succes morgen met NL-Russia!!
Weet niet hoe het bij jullie is want ik vertik het om het nieuws bij te houden maar hier staat NL op 1 als kanshebber, wou het nog even zeggen.

Nicca knuffels
Diaan

  • 21 Juni 2008 - 07:03

    Sabine:

    Hey Diaan,

    ik ben zo blij voor je dat je dit bent gaan doen... Je hebt het er met mij zo vaak over gehad en dan kennen we elkaar hooguit van onze leuke reis door Costa Rica!!! Ik vind je verhalen geweldig om te lezen, zie de dingen echt voor me hoe jij je daar geliefd hebt gemaakt.
    heel veel plezier met je verdere reis en ik blijf je verhalen lezen...
    dikke knuf vanuit Susteren

  • 21 Juni 2008 - 08:39

    Tia:

    zaterdagmorgen 10.27 uur
    lieve lieve Daantje wat een emoties, ik zit hier met een brok in mn keel als ik dit lees echt waar. Diana die snikt, dan zit het diep heel diep...lieverd je gaat naar Honduras en verovert ook DAAR de harten, je gaat ook DAAR houden van de mensen die je ontmoet geloof mij nou maar. Hou je taai, ga weer verder met genieten!!
    TE QUIERO
    dikke beso
    Tess

  • 21 Juni 2008 - 22:27

    Tia:

    kut 3-1 voor Rusland
    en verdiend gewonnen moet ik zeggen, ze waren als natte kranten!!!!
    alle oranje shit weggehaald van het balkon

  • 22 Juni 2008 - 10:17

    Tia:

    en toen was het STIL op straat, de ochtend na het debacle tegen Rusland is Oranje Nederland weer GRIJS..bah
    lieverd ik hoop dat je een goeie reis hebt naar Honduras
    kus TESS

  • 22 Juni 2008 - 10:47

    Miek:

    Ola, hier zijn we een beetje bijgekomen na een voetbalavond.... Tja ik geef er niet om maar het is wel rustig nu en al het oranje is ook weg.
    Jee meid wat maak jij veel mee. Ik ook maar dat valt in het niet bij jouw verhalen. HAHA. Eigenlijk heb ik je veel te vertellen maar dat gaat nu dus even niet. Alles gaat prima hier....haha. Ik hoop voor je dat Honduras net zo veel plezier en voldoening geeft als Nicaragua. Vol verwachting wacht ik op de volgende blog.
    Een hele dikke kus van ons 3en.
    XXX

  • 29 Juni 2008 - 07:32

    Astrid:

    Hey eindelijk heb ik je op de internet gevonden. Ken je mij nog? salsa les? Ontzettend leuk vond ik het jouw ontmoet te hebben en ik ga zekers nu vaker lezen wat je zoal meemaakt. Leuk Diaan, veel succes/fun met alles wat je doet.
    lieve grtjs
    Astrid

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Diana

deze blog ben ik in 2008 begonnen om mijn ervaringen van mijn nieuwe leven in Nicaragua vast te leggen. Nu in 2022 gebruik ik deze ruimte om mijn ervaringen opnieuw vast te leggen, niet over het het leven als oprichtser van een stichting en niet als eigenaresse van een backpackershostal, nee het gaat nu over wat ik als resident in Nicaragua heb meegemaakt sinds de protesten in 2018 die het land en ook mijn leven volledig op zijn kop heeft gezet. Wat er met mijn leven gebeurd vanaf april 2018 kan je vanaf nu hier lezen, een nederlandse die opgroeide met alle vrijheden ennu in een land onder zware onderdrukking. veel leesplezier, Diaan

Actief sinds 08 Maart 2008
Verslag gelezen: 154
Totaal aantal bezoekers 118116

Voorgaande reizen:

06 Juni 2008 - 09 December 2010

Mijn eerste reis

23 Maart 2009 - 30 November -0001

Mijn nieuwe thuis in Nicaragua

Landen bezocht: