Wel of geen Mombacho verhaal....

er was eens een chica uit Den Haag
Die wil gaan reizen, ja heel graag ...

uhhh Gerco maak jij het af..?

Weer even normaal doen Diaan! Afijn woensdag het standaard ritueel, even ontbijten , naar school , lunchen en dan...tja dan wil ik naar de Mombacho. En dus swiep ik die cameratas op mijn rug en vertrek.Spring in de bus en daar begint het gelazer al. Neee jullie denken zeker dat dat ding er weer is mee stopte. Nee hoor, het is gewoon de publieke bus en we rijden dus snel de stad uit. (de bussen die ermee stoppen zijn privado bussen ..even ter info)In de bus raak ik aan de praat met een aargdige gast uit Managua. Augusto geloof ik dat ik heb vertaan, hij zorgt ervoor dat de bus precies voor de ingang van het park stopt en mij eruit laat. super!
Dan sping ik in een tuf tuf tjoek tjoek floep floep wagentje op 3 wielen en scheur naar de ingang van het park. De driver begint natuurlijk ook weer een heel verhaal maar goed het is een rit van 5 of 10 minuten en had het ook kunnen lopen maar vind die tuf tuf floep floep tjoek tjoek wagentjes gewoon geweldig. Voor 10 van die dingen sta ik bij de ingang. Ben ondertussen 1.5 uur onderweg en krijg dan te horen dat de Mombacho op woensdag gesloten is...okay waar is die camera, jullie hadden me niet verteld dat de opnames van banana split weer begonnen zijn. Tjeezum wat trok ik een hoofd...hahaha
Maar goed ik spreek in mijn beste spaans af morgen terug te komen om half 3 want dan gaat er een Jeep de berg op! ohhh lieve help een Jeep, neeeee... maar goed ik mag omdat ik het zo lief vraag toch even door het park aan de voet van de Vulkaan lopen. Na een half uurtje zet ik mijzelf op een bankje en maak mijn huiswerk en leer nog een paar verbos, die irregular ..om gek van te worden.
Tja wie kan nou zeggen dat hij zijn huiswerk aan de voet van een vulkaan in het zonnetje kan gaan zitten maken..toch! Dus ik klaag niet.
Dan besluit ik het tuf tuf floep floep tjoek tjoek wagentje te weerstaan en ga hiken terug, tis 2 km. I can do that!!! Ik loop door een dorpje waar een bloemenkweker zit. Als ik stop om fotos te maken gaan die lui er echt voor staan. Prachtig vinden ze het. We swaaien en roepen gedag en ik loop door. Dan kom ik bij de weg waar de bus rijd en plof op de rand van de stoep en wacht op de bus.
Naast mij komt een gast staan en begint een gesprek. Mijn hemel, hij is uit de bus gestapt die de andere komt opgaat omdat hij mij zag staan, maar ik heb nog nooit zoiets moois gezien. Zal ik er een foto vsn mskrn denk ik nog veen snel , maar das wel heel gek toch? Dit maakt echter het missen van de Mombacho zekers goed...krijg het er warm van ..haha en tis al 30 graden ...
Hij is echt supertof, en we kletsen zeker een uur daar op die stoep. Dan moet ik echt gaan. We mailen wel..*&&^%$ geen pen kan ik zijn gegevens niet opschrijven ...shit shit ... nou ja ik moet gaan ...kus en tja misschien tot ooit!!!
Me Gusta, ja Me Gusta... als je is wist.

Dan de bus maar weer in, dat alleen is ondertussen een geweldig feest voor me aan het worden. De bussen rijden hier werkelijk overal, het kost geen drol maar ze hebben dan ook niet echt haltes. Steek je hand op en ze stoppen. In de bus heb je El cheffor, een man die het geld ophaalt en de man die de bagage op het dak gooit en weer af haalt natuurlijk. 3 man sterk en alle service, echt ongelooflijk. Ze helpen je in en uit de bus helpen je met je zooi, het maakt allemaal niet uit. Fietsen, manden met fruit, balen rijst alles mag mee.
Een rit van ongeveer een half uur kost 6 cordobas en das de helft van een klein flesje water om even een indruk te geven.
Als ik uitstap en de stad nog even doorloop ontmoet ik Cerry, we kletsen wat in het spaans, ahum , staat er naast ons een man van de bank zich slap te lachen om ons taaltje. Want wat doen we, we praten spanglish. Spaans dus, maar de woorden die we niet weten zeggen we gewoon in het engels en kletsen gewoon door. Hij vind het prachtig! en wij ook. We gaan een terrasje op en drinken een paar Nicca libres, dikke pret. Kopen cdtjes bij onze cd man en nootjes bij de chicas die hier overal rondlopen. Ook hier hebben we onze adresjes al voor.
Toshi een van mijn medebewonrs sinds gister ziet ons en komt erbij zitten.
5 minuten later komt er zon surfdude uit costa rica ook nog even gezellig bij zitten en zo wordt het nog druk op ons mini terrasje.

Opeens is het 8 uur, shit ik had om 6 uur thuis moeten zijn voor het eten. Oma zal toch een keer boos worden dat ik weer te laat ben... Ik betaal en spreek met Cerry af dat we elkaar morgen op school nog wel even zien.
een maal thuis is uht dik half negen en geloof me het is geen half uur lopen. Iedereen hier gaat je kennen he, dus het schiet niet op, hoi doei, hasta luego, me gusta, enz het houd niet op. Zo maakt de tocht van 10 minuutjes de toch ineens dik een half uur. Maar zou het voor gene goud willen missen.
Tja ik hoor jullie denken, tuurlijk iedereen wil wat van je want jij bent die rijke buitenlander. Maar dat is echt niet zo hier. Ze zijn oprecht blij je te zien en een groet doet ze al lachen. Het is niet vergelijkbaar met Sanje of turkeij waar ze je groeten en hopen dat je hun restaurant in komt. Nee een grooet en een lach is wat ze hier gelukkig maakt. En dat maakt het mij ook.

Oma en opa zijn weer blij dat ik er ben. krijg mijn eten en ze lachen zich weer slap om mijn verhaal dat ik te laat thuis ben omdat de Mombacho gesloten was... mijn spaans is duidelijk nog niet helemaal toppie grinnn

Dan komt Tim aanlopen en gaat me aan staan gapen, he jij bent het...ja uuhhh hoezo ..ik woon hier al 2 weken hoor, ik ben het! jajajaj stammelt hij, maar ik zag een lekker ding lopen daarstraks....

vullen jullie de rest zelf maar in!|

Ik loop met een brede glimlach en een een Gracias mijn kamer in.

Ik neem een douche en dan komt oma mijn kamer in, er is iemand aan de foon voor me! oh djee... ik shrik even. Maar tis Bismark of ik nog even mee ga naar de boulevard. Oh uhh tuurlijk lieverd even kleren aan doen, ik pik je zo thuis wel op. Tot zo. Hij wil me zo graag nog even zien omdat ik morgen geen tijd meer heb, en dus lopen we uren en kletsen wat af. Hij is leeraar op mijn school Dus niks Spanglish, Spanisch is de opdracht vanavond! Ik doe mijn best en leer weer veel. Alleen zijn levensverhaal maakt me stil en zet me aan het denken. Om 12 uur eindelijk thuis, naar bed en heerlijk dromen .....ensen~ar...


Dit is past de helft van mijn Mombacho verhaal want donderdag ben ik dan toch echt naar de Top geweest!
Met de bus en de tuf tuf floep floep tjoek tjoek wagentjes. Op het moment dat ik vertrek na de luch breekt het noodweer uit... en dus maar even wachten. Na een half uurtje is het okay, en heb ik in het half uurtje dus even kunnen bloggen hier. Afijn ik besluit toch te gaan al is het alleen maar om de busrit en de mensen bij de ahum haltes. Om half 3 moet ik er zijn en stip om half 3 stap ik het park binnen. Maar tja onderweg in die bus he... spreek ik met een man en hij gaat helemaal op in Hollanda en het voeltbal , hij is artist, wat inhoud dat hij schilderijen maakt en die verkoopt. We kletsen wat af en hij blijkt een vriend te zijn van de manager van mijn school. Lachen toch!
ik heb vandaag besloten dat ik als ik hier ooit weer ben gewoon is een hele dag in de bus ga zitten , wat een feest!

Oh ja de Mombacho , deel 2. Eenmaal aangekomen daar bij die Vulkaan staat er zon mega wagen 4wheel drive waar je met zon man of 20 in kan. Ik kijk nog is rond, en de chica van gister komt al aangelopen. Come esta, ze begint te lachen en verkoopt me een kaartje.
Om 3 uur mag ik dan de 4 wheel drive in, maar waar is de rest... kijk nog is om me heen, tjek , niemand te zien, das gek, nos is kijken...Zal er zo een bus komen. Ze gaan toch niet voor mij alleen die Jeep naar boven sturen.. okay ik snap het al, ik heb gewoon een prive Jeep , grijns!
Ik was dus echt helemaal aleen in dat park. Op het moment dat we gas geven komt er een auto aanrijden en er springen 4 mensen uit. Pa, ma en twee kids. Ze willen ook nog mee, of er nog plek is...nou uhh ik zal is kijken... tja gaat net. ALs jullie sil zijn mag je mee mompel ik nog.

Ze kopen een kaartje klimmen in de 4wheel en we vertrekken. Wat blijkt, zij is nederlandse en is getrouwd met een Nicaruaan. Ze wonen nu in Amerika maar zijn op visiste bij familie van hem. Ze spreken 3 talen en ik ben onder de indruk..pfff
Alexandro is twee en leert net praten, en dat in 3 talen, geweldig knap van dat ventje.

We rijden naar boven en beklimmen de Vulkaan en wat een uitzicht. We zien de heel Granada , het grote meer Lago Nicaragua en het kliene meer Laguna de apollo. Super om dat zo is te bekijken.

De rest van het verhaal krijgen jullie nog van me, ik moet gaan inpakken en nog een berg mensen gedag gaan zoenen en dan de bus in ...Joepie! Joepie om de busrit enz en niet omdat ik hier weg ga. Heb de tranen in mijn ogen!

Granada, een stad om van te houden.
En dat doe ik dan ook met alles in me. Ik heb geen idee hoe ik kan omschrijven hoe het hier is, ik kan blijven en Honduras laten voor wat het is. Maar ik wil ook even genieten aan de Caraibean. AL is het om de Stad Granda en de Nicaruanen te kunnen verwerken.

Ik ga terug!
ja, Ik ga terug
misschien een paar dagen eerder uit honduras en hier nog even langs. 2 uurtjes vliegen moet kunnen toch...
Nee niet zo dom doen Diaan, het komt allemaal wel. Geduld is niet mijn sterkste punt, ik weet het


Heb oma wel al gevraagd of ik terug mag komen en de afspraak staat al. Ik bel even van te voren en zij zorgt voor een plekkie. En ja ik mag ook best een vriendje of vriendinnetje meebrengen, gaar zelfs dan kan ze ook is iemand van mij ontmoeten want hier ken ik bijna de hele familie al.

Ik hoef alleen een ticket kopen en ik zit weer hier...ja ze halen me op op het vliegveld vinden ze prachtig! tjee ik ben al aan het plannen wanneer ik terug kan,
zegt dat voor jullie misschien iets over hoe ik me hier voel......

Ik ga terug
Ja, ik ga terug

Er was eens een Chica uit Den Haag...
tralalalala