ik en mijn Jeep.... - Reisverslag uit Granada, Nicaragua van Diana Steinmetz - WaarBenJij.nu ik en mijn Jeep.... - Reisverslag uit Granada, Nicaragua van Diana Steinmetz - WaarBenJij.nu

ik en mijn Jeep....

Door: Diana

Blijf op de hoogte en volg Diana

15 Juni 2008 | Nicaragua, Granada

Tja gisterochtend heel vroeg opgestaan en dat na een geweldige nacht in Cafe Nuit..pff arme ik. Maar, ik moest en zou naar Ometepe. Een geweldig eiland in het meer van Nicaragua. Je vindt er twee vulkanen. Het eiland is 276 vierkante km en heeft wel 41000 bewoners. Best een groot eiland dus. Ik wil graag naar de Vulkaan de Madera om daar de waterfall de San Ramon te zien. Deze waterfall is ongeveer 100 meter hoog. Dus zaterdagochtend vroeg vertrokken, met de bus naar Rivas, daarna met de taxi naar San Jorge en de fery...een reis van ongeveer 3 uur. Op de Ferry wat meer een goederenbootje was kijk ik mijn ogen al uit. Ik zit tussen de rijstbalen en zie zo het water aan alle kanten binnen komen..haha daarom moest je dus je naam enz opschrijven voor je aan boord ging. Dan kunnen ze iig Hollanda informeren dat ik op de bodem lig.grinnn
Maar goed de fotos zal ik -proberen hier te plaatsen als het lukt met deze pc-tjes.. Ik raak aan de praat met Harlan en hij geeft me veel goede tips over zijn eiland. Echt toppie. Eenmaal aan land in Ometepe roept Harlan zijn broer er ff bij. We besluiten dat hij me naar een goed hostal brengt en ik vertrouw hem. Op weg dan maar, oh ja alles in het spaans geregeld he......Bij het Hostal aangekomen is het idd best prima, ik neem een kamer en praat nog even met Harlan en zijn broer. We besluiten dat hij me morgenm om half 7 op komt halen en me mee neemt naar de waterfall en de Vulkaan. Toppie toppie. Ik plof dan op het strand en ga heerlijk even chillen. Maar ik voel me constant bekeken...wat is dat toch, ja ik ben de enige tourist geloof ik, maar toch.. dan heb ik het door. Er zit een hele groep aapjes me te bekijken. Geweldig, direct aan het strand white face monkeys en veel ook. Okay kleren weer aan en even gaan kijken.
Ik klim op een pilaar van de canopy tour die recht achter mijjn huisje begint. Ik zit nu op aaphoogte en kijk mijn ogen uit. Super super, ik zie nog een aqutti wegsprinten en moet lachen hij schrok van mij maar ik ook van hem. Terug naar mijn huisje, geen stroom. Na mijn levent ehebben gewaagd en aana lle draden binnen en buiten heb zitten klooien maar even gaan vragen, mijn spaans gaat als een speer dus dit kan ik wel. Okay er komt zo iemand het probleem oplossen. Ik bestel vast eten en drinken en ja hoor daar is tie, de monteur. Ik loop mee naar mijn huisje maar niks hoor geen stroom. Hij komt zo terug zegt tie. Ik wacht in mijn voortuintje en schrik me weer een ongeluk. Staat er ineens een enorm rund naast me. JA een echt rund dus geen bijnaam voor een dom iets of zo... Boe roep ik en hoor achter me Umberto lachen. Die komt even een praatje maken en verteld dat ik die stroom wel kan vergeten...oh okay! maaruh tis hier donker...errug donker... nou ja eerst maar eten dan. Na het eten komen ze dan toch maar zeggen dat het niet goed komt met mijn huisje, ik moet naar een ander huisje..okay ...hahah Umberto komt me redden want het is zo donker dat ik mijn spullen niet meer kan vinden. Met lucifers loopt tie naast me en brand constant zijn vingers.Lief toch ...
Ik heb mijn spullen en verkas.
Ik drink nog wat en ga dan slapen. Het is vroeg maar ik moet er weer vroeg uit en vannacht iets te weinig geslapen. Om half 7 staat mijn Jeep klaar en mijn El cheffor ook, met zijn gids. Dus op pad, hij brengt me bij een geweldig complex, mirador puerte el cielo. Daar ontbijt ik en we gaan op weg. Ik krijg de grandtour over het eiland en natuurlijk kapt die Jeep ermee zo halverweg op die berg. Harlan trekt de motorkap open en geeft een paar klappen met een slinger op die morter en hup we gaan weer. 5 meter verder staan we natuurlijk weer stil... my gosh als ik nu terug moet lopen,...maar goed. Louis de gids trekt de automat onder de stoel vandaan en legt die onder de motorkap....ja echt ..hup we gaan weer. Zij niet in paniek ik ook niet.
Uiteindelijk stoppen we echt. Vanaf nu is het hiken geblazen. Nou heb ik dat al best vaak gedaan maar vandaag ik dacht dat ik dood ging...mijn god wat is die berg hoog.1394 meter om precies te zijn en dan loop ik alleen de laatste 5 km. Maar het is het waard, wat een uitzicht. Louis maakt nog een foto van mij bij de waterfal en na een half uurtje gaan we terug. Dan kijg ik nog een grand tour over een ander deel van het eiland. Uiteindelijk zetten ze me weer af bij de ferry. En ik betaal de prijs die we hebben afgesproken van te voren. Harlan helemaal blij en ik ook. Geen gedoe over meer of minder, nee deze mensen zijn echt toppie!! Me gusta Nicaragua
oh ja
Wat ik allemaal gezien heb..slangen , raccas, aquttis en nou ja jullie wachten maar op de fotos!!

Vanaf de ferry in de bus en dan overstappen op een andere bus.Op het moment dat ik sta te wachten op de volgende bus komt er een gast aan lopen. We maken een praatje en hij mist zijn bus. sorry sorry sorry ...ik klets te veel ik weet het.. Hij is van de Policia National heeft gewerkt en gaat naar huis...tenminste als er nog een bus komt.Arme hij, zal ik m meenemen... Maar goed ik ben lekker veilig zo. Al kan hij maar niet geloven dat ik hier alleen aan het reizen ben en vraagt de oren van mijn hoofd. Uiteindelijk heb ik de bus en loop nog even langs school om iedereen te laten weten dat ik er weer ben en nog leef ook!haha en om even deze blog te typen natuurlijk.

Nou die Jeep was een succes, ondanks al die ellende ben ik Harlan en vrienden heel dankbaar. Ik heb nu veel meer kunnen zien en ja als ik het zo nog is bekijk, lekker decadent eigenlijk. Een prive Jeep en dan hup dat eiland over.
Al met al een geweldig weekend, ben wel erg moe nu dus snel naar huis de familie zeggen dat ik er weer ben anders krijg ik geen eten...ohoh!!
En opa was het al niet helemaal eens met mijn tripje..dus rennen maar.

die fotos probeer ik morgen te uploaden ik ga wel even kijken bij een internet cafe.


Kus
Diana

ps leuk jullie reacties te lezen






  • 16 Juni 2008 - 04:49

    Toob:

    Veel ervaringen die je daar op doet, leuk om dat allemaal te lezen en je te volgen. Hier is de oranje gekte nog niet voorbij...kwartfinale! Wat is advertentie in het spaan en een 32 pagina's tellende brochure in fc kan je dat ook al uitleggen? :-)

  • 16 Juni 2008 - 05:47

    Joke:

    Wow dat klinkt echt weer mega gaaf allemaal. Ben echt zo benieuwd naar de foto's. Heb je al een huis gevonden? Wij willen wel een leuk vakantie adresje daar in de buurt!!!
    liefs, Joke

  • 16 Juni 2008 - 10:38

    Mel:

    Echt gaaf hoor wat je allemaal doet en meemaakt! Lig soms helemaal in een deuk om je verhalen.....
    Nog heel veel plezier.

  • 16 Juni 2008 - 10:44

    Dorothée:

    Daan ik ben zooooo jaloers. Wat een ervaringen!Blijf genieten want wat je hebt nemen ze je niet af. Liefs Do

  • 16 Juni 2008 - 13:07

    Marlies En Gerco:

    Heerlijk te horen dat je zo lekker bezig bent lieve Diaan.
    Zo te horen heb je een vol programma maar geniet je er wel van.
    Hou dat vast meis!
    Oh ja, nog tijd gevonden om even in The Monkey Hut te kijken?
    Kus uit Dordt!

  • 16 Juni 2008 - 15:50

    Tia:

    hemeltje lief wat een geweldige onderneming zeg, toppie, en dat met die jeep-rijden-stoppen rijden-stoppen zie t helemaal voor me, ff de mat op de motor en klaar is kees proest!!!wat een schatten hé, ben zoooo benieuwd naar je foto´s.
    lieverd ga zo door met die stukjes, dan zijn we in gedachten bij je grrrrr jaloers natuurlijk maar goed je doet t toch maar
    ben super trots op je
    dag meis tot de het volgende verhaal

    p.s.al aardig wat stof voor je boek he...
    beso
    Tia

  • 16 Juni 2008 - 16:39

    Carlita:

    Es un relato muy bonito y me gusto mucho leer tus memorias si charlas mucho yo se quires escribirme en espanol haha....tengo que practicar la idioma!
    Un beso mas grande para todos de Carlita

  • 16 Juni 2008 - 16:42

    Carlita:

    Mi cunado quires saber que es un anucio haha y un prospecto con todos colores haha
    Carlita

  • 16 Juni 2008 - 16:44

    Carlita:

    hay una falta es anuncio perdon mi querida!

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Diana

deze blog ben ik in 2008 begonnen om mijn ervaringen van mijn nieuwe leven in Nicaragua vast te leggen. Nu in 2022 gebruik ik deze ruimte om mijn ervaringen opnieuw vast te leggen, niet over het het leven als oprichtser van een stichting en niet als eigenaresse van een backpackershostal, nee het gaat nu over wat ik als resident in Nicaragua heb meegemaakt sinds de protesten in 2018 die het land en ook mijn leven volledig op zijn kop heeft gezet. Wat er met mijn leven gebeurd vanaf april 2018 kan je vanaf nu hier lezen, een nederlandse die opgroeide met alle vrijheden ennu in een land onder zware onderdrukking. veel leesplezier, Diaan

Actief sinds 08 Maart 2008
Verslag gelezen: 205
Totaal aantal bezoekers 118364

Voorgaande reizen:

06 Juni 2008 - 09 December 2010

Mijn eerste reis

23 Maart 2009 - 30 November -0001

Mijn nieuwe thuis in Nicaragua

Landen bezocht: