150 of 160 keer is iets te veel - Reisverslag uit Utila, Honduras van Diana Steinmetz - WaarBenJij.nu 150 of 160 keer is iets te veel - Reisverslag uit Utila, Honduras van Diana Steinmetz - WaarBenJij.nu

150 of 160 keer is iets te veel

Door: Diana

Blijf op de hoogte en volg Diana

01 Juli 2008 | Honduras, Utila

en zo, zo komt er aan een paar dagen tropisch Utila een eind. Eigenlijk heb ik nog een paar dagen hier maar ik vertrek! Waarom dan hoor ik jullie denken. Nou kijk, ik kwam hier met de Ferry aan op zondag. De Ferry zelf was een groot feest. Ik ben met 9 anderen op de front gaan zitten, lekker in de zon en een fijn windje! klinkt prima toch! iemand van de bemanning komt zeggen dat we wel ietsje nat kunnen worden en als we dat niet erg vinden we zeker moeten blijven zitten, en dat doe ik dus ook. Een beetje water kan ik wel tegen. En dan, tja dan varen we de haven uit en krijg ik echt binnen 10 seconden een golf van 2 meter over me heen en die andere 9 ook natuurlijk. We beginnen te proesten en lachen en dan komt golf nummer 2 eraan.... drijfnat tot op mijn ondergoed gaan we staan. De golven zijn zo hoog dat de Ferry enorme stuiters maakt. We doen alsof we surfen op de golven en moeten soms snel de railing grijpen om niet een gigantische smak te maken. Soms blijft de ferry enkele seconden echt op de golven doorvaren, dus 3 meter hoog!! Surfing surfing singen we, het maakt niet meer uit... drijfnat en dolle pret. ben wel blij dat ik mijn backpack enzo binnen heb liggen. En zo kom ik na een uur aan op Utila, een klein tropisch eilandje in de caribbean. Ik loop naar mijn school, wat 5 minuten lopen is en Diana komt al achter me aan. Tja de chief hier op school heet Diana...zo Hola Diana, Soy Diana, Si Soy Diana tambien...grappig! Ze brengt me naar het hotel, ik check in en ga douchen heb even drogen schone kleren nodig dus die tas open en hup onder de douche. De kamer is prima en ziet er erg schon uit, heelijk na een week Jungle. Na mijn douche, tis ongeveer 6 uur ga ik even lezen en vind mezelf de volgende ochtend om 6 uur met de bladzijden in mijn wang op bed...lekker spannend boek dus..grinn!
Kleed me aan en ga op zoek naar een ontbijtgevalletje, helaas de caribbean , ze zijn niet zo vroeg op. Ik loop even terug pak mijn spullen in en probeer het opnieuw. Nu heb ik wel geluk, bestel een omeletje en krijg een bord vol gebakken ei met paprika, ui, champies en nog wat zooi... en dat op de vroege morgen. Maar ik heb trek en eet netjes mijn bordje leeg, het was best nog lekker ook.
Dan naar school, daar aangekomen vertellen ze me dat ik naar een eigen apartementje mag! ohh uhhh okay...uhhh dat Hotel is toch prima....nee joh, Diaan je snapt het niet , veel beter dat apartementje...uh nou ja okay dan maar. spullen halen en gaan. Jullie snappen het al, apartementje is prima maar tis geen Hotel... dus zelf wc papier gaan halen en taj wat zal ik zeggen ach het is wel goed. Heb een zitje voor de deur met een schommelstoel wat me even terug doet mijmeren naar Nicaragua....
Even later verschijnt Marijke ze komt bij me wonen...een studente van dezelfde school. Okay das gezellig. Zo heb ik nu een roommate uit duitsland.
De les is beter dan ik tot nu toe heb gehad en na de les spring ik een bikini en ga naar het strand. Even bijkomen. Onderweg naar het strand zie ik eigenlijk dat het eiland bestaat uit kroegen, hotelletjes en duikscholen met hier en daar en eetdingetje...
Meer een prachtig strand met zitjes en rieten parasol dingetjes. Pareo neerleggen en zwemmen, JIHA!!!Op het stand beslit ik even te gaan liggen en vallen mijn ogen weer dicht. na een uurtje word ik wakker en studeer Spaans..GOED HE! Rond 5 uur ga ik terug en Kom Kevin en Sarah tegen die ik eerder in Honduras ook al tegen kwam. We besluiten samen te gaan eten en belanden daarna nog in de kroeg.
De dag zit erop, ik zeg Kevin en Sarah gedag en we beloven te mailen. Als ik terug loop begint alles te jeuken, word er gek van, krab me een ongeluk. ALs ik thuis ben en het licht aan doe heb ik ongeveer 150 of 160 bultjes....en jeuken ...jeuken .... Het gaat niet weg wat ik er ook op smeer. shit shit. Uiteindelijk val ik in slaap. Vanmorgen kwam ik op school en Diana en Sandy schrokken zich rot, zoals ik eruit zag. Gelijk alles uit de kast, wierrook, ventilator, spray ... nee volgens Diana krijgen ze me niet meer te pakken. Maar het is te laat, voel me rot, heb slecht geslapen en de lesstof is ook nog is moeilijk vandaag. Concentreren met 150 bultjes is bijna onmogelijk maar na een uurtje lukt het goed en gaan we als een speer door de stof heen. Om 12 uur zijn we klaar en ren ik naar de bakkerij, haal lekkers en ga naar de duikschool. Spullen klaar zetten, Tiny even gedag zeggen, das die meid die ook in de Jungle lodge zat, en hup de boot op en weg. We maken twee duiken en zien schildpadden, rays, vele tropische vissen en ik moet zeggen het koraal of nee het rif ziet eer echt super uit. Het is geen Egypte maar het komt er dicht bij. Het koraal is nog intact en niet kapot gedoken! pluim or Honduras dat ze er echt goed mee omgaan!!
Onderwater jeuken mijn bultjes niet !! hoera|!!! Na twee duikjes wordt ik nog en beetje zeeziek....heb ik weer ...bah hoef gelukkig niet te spugen maar voel me niet okay! Snel terug dan maar. Ik hang nog even met de gasten van de duikschool daar rond en ga terug naar mijn appartementje. maar NEE!!! GVD... mijn natte goed van gister is van de waslijn gestolen ...GVD!! nieuwe bikini weg, shirt weg, shortjes weg!! Ik ga douchen en bedenk me dat er buiten het duiken en de kroegen hier niet zoveel te doen is. Duiken en dronken worden dat is het ding hier.
Het eiland is dan ook erg lawaaierig, rommelig en oogt een beetje als een zooitje...smorgens als iedereen weer tot leven komt wordt er wel opgeruimd maar nee....
Overdag is iedereen onder water en snachts in de kroeg... ben ik nou gewoon te oud voor deze grap?
Tja en dat strand daar zitten dus die zandvlooien, de daders...

En dus besloot ik daarnet dat ik morgen na de les vertrek, ik en mijn 150 bultjes gaan !! naar Copan! Maya ruines kijken, of terug naar de Jungle...ik weet het nog niet. Ja het klinkt zo mooi een eilandje in de Caribbean maar nee niks voor mij. Ben hier morgen 4 dagen en heb het gezien. Vandaag is ook de dag dat ik besluit dat duiken erg mooi is maar na zoveel duikjes overal en nergens ben ik misschien verwend. Nee ik hoef niet meer zo nodig! vind dat jumpen, raften, klimmen enz veel leuker! Dus blijf ik ook niet alleen om te duiken ... al is de plek zeker een aanrader voor de echte duikliefhebbers.

Helaas zal ik door deze beslissing ook mijn laatste 2 lessen niet kunnen volgen en daar baal ik wel van maar die leer ik dan wel in de bus of vliegtuig of ...ik kijk wel.
Het mailen met de jongens uit Nicaragua zorgt er ook al voor dat ik veel leer, dus het komt wel goed met mijn spaans.
Het is zo zonde als je hier bent en je hebt het gezien om dan te blijven hangen alleen voor de 2 dagen les die ik nog moet volgen, er is nog zoveel anders moois te zien!

Ik ben waarschijnlijk de eerste toerist die voortijdig een tropisch eilandje gaat verlaten maar strand heb je overal en ik wil MEER!!!!!!
Ben ik nu voorgoed gek verklaard?
Chica mala?????


De jeuk zakt nu en ik moet nog 6 pagina's huiswerk maken dus Adios, hasta luego,

kus
Diaan

  • 02 Juli 2008 - 11:44

    Natascha:

    Skattie, fijn dat je jeuk zakt, weg wezen daar, strand en duiken kan overal! Lott's of love je stuiter konijn! Geniet ze !!!!

  • 02 Juli 2008 - 15:42

    TIA:

    no chica mala hoor, je hebt helemaal gelijk hihi je wordt een beetje ouder proest...maar ik denk dat je dr wel goed aan doet hoor!!ff naar Copan en dan nog een beetje jungle er achteraan of gaat dat niet samen..., maaarruh die zandvlooien erg zeg heb jij weer...nou ik zie dat de jeuk al minder wordt gelukkig, dus op naar de nieuwe avonturen, lieverd ik wacht weer op de volgende mail van je
    kus
    TESS

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Diana

deze blog ben ik in 2008 begonnen om mijn ervaringen van mijn nieuwe leven in Nicaragua vast te leggen. Nu in 2022 gebruik ik deze ruimte om mijn ervaringen opnieuw vast te leggen, niet over het het leven als oprichtser van een stichting en niet als eigenaresse van een backpackershostal, nee het gaat nu over wat ik als resident in Nicaragua heb meegemaakt sinds de protesten in 2018 die het land en ook mijn leven volledig op zijn kop heeft gezet. Wat er met mijn leven gebeurd vanaf april 2018 kan je vanaf nu hier lezen, een nederlandse die opgroeide met alle vrijheden ennu in een land onder zware onderdrukking. veel leesplezier, Diaan

Actief sinds 08 Maart 2008
Verslag gelezen: 187
Totaal aantal bezoekers 118446

Voorgaande reizen:

06 Juni 2008 - 09 December 2010

Mijn eerste reis

23 Maart 2009 - 30 November -0001

Mijn nieuwe thuis in Nicaragua

Landen bezocht: