afscheid nemen en welkom thuis
Door: Diana
Blijf op de hoogte en volg Diana
24 Maart 2009 | Nicaragua, Granada
op 1 dag deze twee zaken, een emotionele dag! Een zware dag, maandagochtned is het dan zover.
Na mijn feestje zaterdag hebben we zondag de spullen die ik nog heb verhuisd. Zondagmiddag neem ik afschied van Annemiek en Pebbie. De tranen lopen over mijn wangen... het is okay zo, maar toch... adios lieverds, adios! Dan gaat mams ook weg en spreken we morgenochtend 5 uur af! Daar zit je dan in een leeg huis, even tijd voor mezelf.... weer tranen... het liefs neem ik jullie allemaal mee, ja dat ga ik doen, ik stop jullie allemaal in mijn koffer:-)
Dan slaap ik nog 1 nachtje in mijn huis met alleen mijn koffers en een matrasje.... om 5 uur staan mijn ouders en Dani en Menno voor de deur. Het is zover, loop nog 1x door mijn huisje, ja het is goed zo. De auto in, op naar schiphol. Bij het inchekcen bleek dat mijn koffers echt veel te zwaar waren en moesten we nog even kunst en vliegwerk uithalen en natuurlijk de boete betalen. Dan komt het moment van afscheid nemen, lieve pap en mam ik hou van jullie en zal jullie erg missen. Maar ik hoop dat jullie heel trots zijn dat ik mijn droom ga waarmaken. We knuffelen en dan vertrekken ze, als ik me omdraai biggelen de tranen, en kijk ik Menno en Dani aan. Pap en Mam zijn weg, ik moet gaan lieverds, hou van jullie en nee, we zeggen gewoon tot de volgende keer! Ik kan het gewoon niet hoor dat afschied nemen.
We knuffelen, kussen en knuffelen en dan gaan ook Dani en Menno weg.
Op naar het vliegtuig met rode ogen en een dikke strot!
In het vleigtuig kom ik eindelijk tot rust en slaap, eindelijk kan ik slapen..... de reis gaat goed en ben zelfs eerder in Managua dan verwacht. Daar staat Emerick met mijn taxi te wachten, zo blij hem weer te zien, we knuffelen en ook hier is het even emotioneel. Maar, ja hoor, er moet natuurlijk iets mis gaan. Emerick en zijn vriend hebben de sluetels in de auto laten liggen en de deur dicht gegooid. Als we besluiten het raampje in te gooien komt er iemand ons helpen, we krijgen de deur open en kunnen op pad. Dan rijden we natuurlijk verkeerd en duurt de weg naar Granada ietsje langer dan normaal. Maar ach... alles duurt hier langer moet je maar denken. Eenmaal aangekomen rijden we gelijk door naar El Quijote, en daar springen mijn vrienden achter de bar vandaan en roepen welkom thuis! Claudio maakt met liefde mijn Nica libre en ja het is gewoon heerlijk weer terug te zijn. De bar hangt vol balonnen met de tekst bienvenida Diana, super super! Na twee drankjes brengen we de koffers naar mijn huisje. Ik ben er nog nooit geweest maar bij binnenkomst ziet alles er geweldig uit. Alles is gloednieuw en supernetjes. ja hier kan ik me wel thuis voelen denk ik bij mezelf. We droppen de koffers en springen in de auto op naar Cafe Nuit, nog even dansen en wat drinken voor ik mijn bedje in duik.
Vanmorgen wakker geworden en even gaan ontbijten, heb niks in huis natuurlijk, dus een terrasje opzoeken. Nu alles koffers uitpakken en straks boodschappen doen, maar eerst even wat mensen gedag gaan zeggen.
WELKOM THUIS< ja het voelt goed, deze dag zal ik nooit vergeten! Het is de eerste dag van mijn nieuwe leven. Een leven met sport, kinderen, een hostal en vrienden. Ik ga ervoor en zal iedere dag aan jullie denken. Want uit mijn hartje zijn jullie NOOIT!
dikke kus
Diaan
Na mijn feestje zaterdag hebben we zondag de spullen die ik nog heb verhuisd. Zondagmiddag neem ik afschied van Annemiek en Pebbie. De tranen lopen over mijn wangen... het is okay zo, maar toch... adios lieverds, adios! Dan gaat mams ook weg en spreken we morgenochtend 5 uur af! Daar zit je dan in een leeg huis, even tijd voor mezelf.... weer tranen... het liefs neem ik jullie allemaal mee, ja dat ga ik doen, ik stop jullie allemaal in mijn koffer:-)
Dan slaap ik nog 1 nachtje in mijn huis met alleen mijn koffers en een matrasje.... om 5 uur staan mijn ouders en Dani en Menno voor de deur. Het is zover, loop nog 1x door mijn huisje, ja het is goed zo. De auto in, op naar schiphol. Bij het inchekcen bleek dat mijn koffers echt veel te zwaar waren en moesten we nog even kunst en vliegwerk uithalen en natuurlijk de boete betalen. Dan komt het moment van afscheid nemen, lieve pap en mam ik hou van jullie en zal jullie erg missen. Maar ik hoop dat jullie heel trots zijn dat ik mijn droom ga waarmaken. We knuffelen en dan vertrekken ze, als ik me omdraai biggelen de tranen, en kijk ik Menno en Dani aan. Pap en Mam zijn weg, ik moet gaan lieverds, hou van jullie en nee, we zeggen gewoon tot de volgende keer! Ik kan het gewoon niet hoor dat afschied nemen.
We knuffelen, kussen en knuffelen en dan gaan ook Dani en Menno weg.
Op naar het vliegtuig met rode ogen en een dikke strot!
In het vleigtuig kom ik eindelijk tot rust en slaap, eindelijk kan ik slapen..... de reis gaat goed en ben zelfs eerder in Managua dan verwacht. Daar staat Emerick met mijn taxi te wachten, zo blij hem weer te zien, we knuffelen en ook hier is het even emotioneel. Maar, ja hoor, er moet natuurlijk iets mis gaan. Emerick en zijn vriend hebben de sluetels in de auto laten liggen en de deur dicht gegooid. Als we besluiten het raampje in te gooien komt er iemand ons helpen, we krijgen de deur open en kunnen op pad. Dan rijden we natuurlijk verkeerd en duurt de weg naar Granada ietsje langer dan normaal. Maar ach... alles duurt hier langer moet je maar denken. Eenmaal aangekomen rijden we gelijk door naar El Quijote, en daar springen mijn vrienden achter de bar vandaan en roepen welkom thuis! Claudio maakt met liefde mijn Nica libre en ja het is gewoon heerlijk weer terug te zijn. De bar hangt vol balonnen met de tekst bienvenida Diana, super super! Na twee drankjes brengen we de koffers naar mijn huisje. Ik ben er nog nooit geweest maar bij binnenkomst ziet alles er geweldig uit. Alles is gloednieuw en supernetjes. ja hier kan ik me wel thuis voelen denk ik bij mezelf. We droppen de koffers en springen in de auto op naar Cafe Nuit, nog even dansen en wat drinken voor ik mijn bedje in duik.
Vanmorgen wakker geworden en even gaan ontbijten, heb niks in huis natuurlijk, dus een terrasje opzoeken. Nu alles koffers uitpakken en straks boodschappen doen, maar eerst even wat mensen gedag gaan zeggen.
WELKOM THUIS< ja het voelt goed, deze dag zal ik nooit vergeten! Het is de eerste dag van mijn nieuwe leven. Een leven met sport, kinderen, een hostal en vrienden. Ik ga ervoor en zal iedere dag aan jullie denken. Want uit mijn hartje zijn jullie NOOIT!
dikke kus
Diaan
-
24 Maart 2009 - 21:39
Anja:
Hey Diana,
Nou daar ben je dan ver weg maar toch thuis. Kan me voorstellen dat het afscheid nemen moeilijk was, maar je droom komt nu echt uit.Heel veel geluk met je nieuwe leven en ik blijf je volgen.
Groetjes Anja -
24 Maart 2009 - 22:01
Ine:
Lieve Daan, wat een omschakeling!! Amazing!! Het wordt zeker een groot succes, kan toch niet anders?? Je hebt de juiste instelling, enorme enthousiasme, passie en onuitputtelijke energie (komt weer ik weet t zeker!). Je hebt jouw enorme berg kaas gevonden ;-) geniet ervan!!!!!
Liefs Ine -
24 Maart 2009 - 22:23
Do:
afscheid nemen gaat van snotterdesnot maar het is dan ook niet niks. Je goed voelen in je nieuwe omgeving gaat veneens van snotterdesnot maar dan anders. Keep smiling en toi, toi, toi, luv do -
25 Maart 2009 - 06:02
Maaike Van Dijk:
Wow wat een verhaal zeer interesant!
Ik heb net ook even de site van supportgranadakids gekeken. Wat wordt er precies van een vrijwilliger verwacht? En zijn wat zijn de kosten?
Ik hoor graag van je.
Succes met het project en met het runnen van het hostel, echt super!
Groetjes Maaike van Dijk -
25 Maart 2009 - 10:38
Pebbie:
Lieve lieve mam,
Ben zo blij voor je dat het ontvangst geweldig was. Ook mijn ontvangst was top.
Heb nu hele lieve zusjes en een paar kindjes die me de hele dag willen vertroetelen. Maar daar moet ik nog even aan wennen. Ik miauw er hier al aardig op los en heb een geweldig slaapplekje...op de brede vensterbank in het zonnetje. Maak je dus geen zorgen om mij, het is hier echt heerlijk. Nog even en ik mag ook buiten de boel verkennen....
Een hele dikke knuffel van mij.
O ja ook van die dame naast me..... -
25 Maart 2009 - 13:44
Erik:
He meissie, zo het afscheid is achter de rug en nu kan je nieuwe leventje beginnen. Maak er wat van en we horen over een ruim maandje wel de eerste belevenissen. Knuffel ook Klef en Bef van mij, kus voor jou en laat snel weer wat horen.
Liefs -
25 Maart 2009 - 16:34
Alice:
Het was wel krap in de koffer,maar het is de moeite wel geweest. Kom volgend jaar hoogst waarschijnlijk langs. Is toch op de route naar Tobago.
Nou meid, heel veel plezier, want daar gaat het om. Groet. L en Mies -
25 Maart 2009 - 18:19
TIA:
hola chica
ben blij en geweldig trots op je
geniet lekker van elke dag, we zullen je Hostal bij iedereen promoten hoor...
lieverd tot de volgende x
beso -
26 Maart 2009 - 18:29
Joke:
Hey Diaan
Je bent natuurlijk al helemaal gewend in je nieuwe thuisland hè? Afscheid nemen is altijd moeilijk, maar je weet waar je het voor doet.
Nicaragua ligt in dezelfde hoek als Cuba dus dat kunnen we volgend jaar mooi combineren! Krijgen we dan de suite?
liefs, Joke en Willem -
27 Maart 2009 - 07:15
Corine&Tony:
Lieverd, je doet het goed! wij zijn blij dat je nu gevonden hebt wat je wilde doen, jou eigen hostal in een supermooi land! We denken aan je en als we ooit de kans krijgen om te komen dan gaan we dat zeker doen! dikke kus van die "laatste"??ex van Ronnyboy. hahaha. -
28 Maart 2009 - 19:01
Mirande:
Hola Diana, jeetje wat een verhaal, kan me voorstellen dat de emoties van hot naar haar gingen...maarrrr geweldig, ik weet zeker dat je ouders trots op je zijn en al je andere vrieden natuurlijk ook! Geniet van je nieuwe hometown/leven...ik heb vandaag een uur in de boekenwinkel over nicaragua zitten lezen en wordt steeds enthousiaster!! en super leuk deze site dan blijf ik op de hoogte! Muchos Saludos y Reguardos Mirande -
28 Maart 2009 - 20:56
Miriam:
He Daan,
Zo ver ben je niet hoor, kijk maar, ik type hier nu wat, en jij leest dit vast snel en dan type je weer terug, net alsof je hier nog om de hoek zit, toch? Nou, als ik het zo lees gaat het allemaal goed daar! Heb je je fotolijst nog mee kunnen krijgen? Hangt die nu ergens in je huisje? Ennuh...nog steeds kriebels en vlinders van alles en iedereen om je heen?! ;) nou vrouwke, spreek je gauw weer digitaal. doeiiii. miriam
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
